Hai
un serio problema no momento de falar de “armas castrexas”, pois
non quedaron demasiadas evidencias de estas nos castros. Podemos
atopar espadas afalcatadas como a do castro de San Fins, ou Baroña e
San Xuliao , armas por outra parte de folla tan curta que moitos din
que son mais ben coitelos con reminescencias da falcata iberica e non
chegan a categoria de “espadas”.
Son
as armas do estilo dos puñais de antenas que con frecuencia se
atopan en varios castros, mais ou menos completos ou con mais
frecuencia, somentes a sua empuñadura de bronce, xa que a folla
desaparece por ser de ferro ou esta moi deteriorada, os que presentan
mais problemas no intre de seren valorados.
Alguns
son pezas integras de metal de bronce, armas curtas e en apariencia,
pouco funcionais , o que da pe a alguns espertos para interpretalas
como armas meramente ornamentais e obxetos de prestixio... outros
estudosos, nembargantes non estan moi de acordo con esta
interpretacion, pois din que antes da xeralizacion do ferro, o bronce
era o material imperante, e que as armas dos guerreiros de entonces
tiñan que ser forzosamente dese metal, o que engade a este catalogo
de armas castrexas, as cabezas de hachas de bronce, as puntas de
frecha ou xabalina dese mesmo metal e outras pezas.
Como
ben me apuntaba A.B.M, unha moza que taballou en diferentes puntos
arqueoloxicos en galiza, “o home loita e mata o longo dos seculos
procurandose armas do material que ten a man, e buscando sempre que
sexan o mais resistentes e tecnicamente avanzadas que lle sea
posible”.
Esta
moza aclara que, o home pasa da madeira ou o oso e pedra como
materias basicas para a confeccion das suas armas, a o dominio do
metal, primeiro o bronce, que coincide co xurdimento da era castrexa,
mais tarde co dominio do ferro. As primeiras armas , de habelas,
tiñan que ser de bronce. Mais ou menos practicas, mais ou menos
funcionais, pero como xa se dixo, era o metal que se coñecia, era
facer as armas de ese metal, ou loitar con espetos afiados , con
punta de oso ou armas de pedra e mazos de madeira... Non habia mais
opcions.
E
por iso que esta rapaza me argumenta que , sen dubidar do prestixio
que portar estas armas daba o seu posuidor, e ridiculo pensar que
soio se tratase de “armas de prestixio, e ornamentais”, pensadas
para o “postureo”.
Ha
abondo de obxetos que tiñan sen lugar a dubida ese rol , como poden
ser os aneis de brazo, os torques de diferentes metais, as arracadas
e pendentes (non so eran de uso feminino) ou mesmo o suntuoso casco
atopado en Leiro, de ouro , un obxeto que e obvio que carecia de
funcionalidade fora da meramente obstentosa, xa sexa na parada
militar ou en rituais relixiosos.
Asi
pois, di que e preciso datar con precision estas armas de bronce,
para precisar sen dubida se poideron pertenecer a una etapa castrexa
tempran, na que o uso do bronce como metal xeneralizado, poidese
dotalas de funcion belica practica , engadida a o seu emprego como
obxeto de rango e prestixio.
Creo
bastante asisada esta reflexion, inda non sendo experto nesta crase
de temas.
Hay un serio problema en el momento de hablar de armas castreñas (galaicas), pues no quedaron demasiadas evidencias de estas en los castros. Podemos encontrar espadas afalcatadas como la del castro de San Fins, o Baroña y Sano Xuliao , armas por otra parte de hoja tan corta que muchos dicen que son mas bien cuchillos con reminescencias de la falcata iberica y no llegan a la categoria de espadas.
Son las armas del estilo de los puñales de antenas que con frecuencia se encuentran en varios castros, mas o menos completas o con mas frecuencia, solo su empuñadura de bronce, ya que la hoja desaparece por ser de hierro o esta muy deteriorada, los que presentan mas problemas en el momento de ser valorados.
Algunos son piezas integras de metal de bronce, armas cortas y en apariencia, poco funcionales , lo que da pie a algunos expertos para interpretarlas como armas meramente ornamentales y objetos de prestigio... otros estudiosos, sin embargo no estan muy de acuerdo con esta interpretacion, pues dicen que antes de la generalizacion del hierro, el bronce era el material imperante, y que las armas de los guerreros de entonces tenían que ser forzosamente de este metal, lo que añade a este catalogo de armas castreñas, las cabezas de hachas de bronce, las puntas de flecha o jabalina de ese mismo metal y otras piezas.
Como bien me apuntaba A.B.M, una joven que trabajo en diferentes puntos arqueologicos en galicia, "el hombre lucha y mata al largo de los siglos procurandose armas del material que tiene a mano, y buscando siempre que sean lo mas resistentes y técnicamente avanzadas que le sea posible".
Esta joven aclara que, el hombre pasa de la madera o el hueso y la piedra como materias basicas para la confeccion de sus armas, al dominio del metal, primero el bronce, que coincide con el surgimiento de la era castreña, mas tarde con el dominio del hierro. Las primeras armas , de haberlas, tenían que ser de bronce. Mas o menos practicas, mas o menos funcionales, pero como ya se dijo, era el metal que se conocia, era hacer las armas de ese metal, o luchar con espetos afilados , con punta de hueso o armas de piedra y mazos de madera... No habia mas opciones.
Y por es eso que esta chia me argumenta que , sin dudar del prestigio que portar estas armas daba su poseedor, es ridiculo pensar que soio se tratara de armas de prestigio, y ornamentales, pensadas para el postureo.
Hay bastantes objetos que tenían sin lugar a la duda ese rol , como pueden ser los aros de brazo, los torques de diferentes metales, las arracadas y pendientes (no eran de uso femenino en exclusiva) o mismamente, el suntuoso casco encontrado en Leiro, de oro , un objeto que es muy obvio que carecia de funcionalidad que no haya sido la meramente obstentosa, ya sea en la parada militar o en rituales religiosos.
Asi pues, dice que es preciso datar con precision estas armas de bronce, para precisar sin duda si pudieron pertenecer a una etapa castreña temprana, en la que el uso del bronce como metal generalizado, pudiese dotarlas de funcion belica practica , añadida a su empleo como objeto de rango y prestigio.
Creo bastante acertada esta reflexion, aun no siendo experto en esta clase de temas.